Teir sum luttóku í springaradrápinum í Fuglafirði fingu ongan part.Allir 29 springararnir vóru latnir til Ellis og røktarheim og eldrasambýlini í Eysturoynni afturfyri, at eingin fráboðan kom til sýslumannin.
Beint fyri døgurða fríggjadagin varð rópt grindaboð í Fuglafirði.Úr skúlanum rýmdu børnini – sjálvandi.Á sandinum stóðu garvaðir grindamenn við hondum aftan bak. Tað tóktist sum um allir søgdu: Her sær einki út.
Eingin hevði hug, at verða við í hesum drápi. – og eingin varð við.
Teir sum róku vildu annað. Unglingar í skúlaaldri tóku ábyrgdina á landið. Hesin sjónleikur er ikki hendur fyrr í nøkrum drápið.
MEN!!
TIT UNGU TIT GJØRDU EINKI SKEIVT:
Í “drápsløtuni” er torført at avgerða, hvat er rætt og hvat er skeivt. : Tað er í rokaligum skundi avgerðin skal takast. – Aftaná kundu tit kanska hugsað annarleiðis. Men lat okkum taka tað positiva í tí skeiva. Í tykkara avgerðum búnast tit.
Taka tit onga avgerð so búnast tit heldur ikki.
_______________
Tað vóru teir sum stóðu fyri rakstrinum sum ikki vistu hvat er rætt og hvat er skeivt. At hvør Hanus og Janus kann avgerða um grind skal haldast til, er sjálvandi ikki rætt.
At hvørki løgregla ella grindaformenn verða fráboðaðir táið grind skal haldast til er, at taka lógina í egnar hendur.
_____________________________________
At drápspartarnir verða tillutaðir Ellisheimið og eldrasambýlum, er soleiðis eitt mál sum hettar eigur at loysast.!
Vónandi er hettar eitt skúladømi um – at í Føroyum er lógloysi ikki galdandi.
Til løgverjuna.
Tit fáa tíverri ikki nógv rósandi orð, men her taka vit hattin av fyri tykkum.
[29.09.2006 – Jóhan Heri Joensen]
